Ey benim
Medâr-ı iftihârım
Ufuktaki Mavi kentim
Gözlerin gözlerimle meşk ederken
İçime bir damla su niyetine sızan duâm
Ey benim
Gamzelerinden öptüğüm
Yüzüne vururken mehtaplı
gecelerde ayın şavkı
Dudak kıvrımlarından huzur akan yâr
Ey benim
Teni nergis kokulum
Telli duvaklı
beyaz Gelinim
Ve sen
Sen sevdiğim
Avuç içindeki sonsuz kader çizgim
Bilir misin yâr
Hâlen sen diye sızlar yüreğim
Ve sen bana gelmezsen sevdiğim
Çarmıha gerilen hayallerimin
İsâ gibi
Göge yükseleceği bir gün var
Ey benim
Saçının her teline duâ, duâ şiir yazdığım
kadınım
Yenilmiş
hüzünler takma o güzel gözlerine
Tüm yollar kapansa ne olur
Şehirler yıkılsa kaç yazar
Ey yâr unutma ki
Kaderinde üstünde
biz diye bir kader var
Ey benim süretine
S a r ı l d ı ğ ı m
Sensin benim kalbimin ana fay hattı,
Söylesene yâr
Kâinatta senden b
aşka bir
cennet’mi var
Senden ötesini sormasın kimse bana
Ey yâr...
Senden b
aşka bir yolum’ mu var
Senden öte diye bir yer ’mi var
Senden öte bir diyar ’mı var
Bahattin Delice