Sevdim Sevilmedim Suspus Otur Bir Daha Sevme Demelere Karþýyým

Sevdim, sevilmedim suspus otur bir daha sevme demelere karþýyým. Ben hep severim, karþýmda ki sevmese de yükü aðýr olsa da çekerim, yok çekilmez bu denilse de. Ben farklý olaný seçerim, sevmek tarifi olmayan bir yaþama þeklidir, severken coþarým koþarým içimde kelebekler uçar gönlüme dokunur titretir, beni de uçurur…Neden beni sevmedin diye sormam, bilmiyordur sevmesini üzmem…Dudaðýna mücevherden daha kýymetli gülücükleri eklemek isterim istemez, yine gülmesi için çabalarým vazgeçmem, vazgeçmek yakýþmaz…Farklýlýðým nasýl belli olacak? Onlar boþa emek dese de, Rabbim boþ bir þeyi yarattýysa onun içini doldurmasý için bizi yarattý, çaba bizden taktir Rabbimden bilirim severim.

Bende bir þeyler eksikti, neydi diye düþündüm, sevmem eksikti…Sevmelerimi görmeyenlere kýzgýndým kendime kýzgýndým, baktým ki sevmek bana, bu böyle olmaz sen sadece sev dedi sevmeye baþladým, ruhuma huzur geldi çünkü Rabbim sevin demiþti,” birbirinizi sevmedikçe iman etmiþ olamazsýnýz” demiþti. Nasýl sevmezdim bundan sonra? Bazen sevmek tene dokunmak deðildir, bu zor olsa da sevdim kaçmadým, kaçmak yakýþmazdý…

Geç uyanýrdým sevmeden önce þimdi sevince erken uyanýyorum seyrediyorum seherde kâinatý kuþ böcek ötmelerini, herkes uykuda iken yatarken. Önce güneþ içime doðdu sonra kâinata doðdu Rabbim yardýmýyla çok þükür. Sabahlarý geç kalkmanýn ve huysuzluðumun eseri kalmadý, yok oldu bitti çünkü ben karþýlýksýz sevdim, Rabbimin emrine itaat ettim özgür oldum. Çok güzelsin diyenim olmadý, güzel olmasam da güzel olanla güzeldim, fark etmediler yanýldýlar, iç güzellik yerine dýþ güzelliðe geçerli olmayan meyil ettiler yaþlanýnca nefret ettiler! Hiç nasýl olmuþum diye sormadým, sormama gerek yoktu olmuþu kurumuþ bilmiþlerdi, tahta hep oturmuþ güzeldi, bir çift gözü mavi ya da yeþile sadece siyah olana vurulmuþlardý, kahve rengi gözlüyü es geçmiþ sevmiþlerdi. Mavi gözlü yeþil gözlü güzelliðiyle gururlanmýþ en güzeli benim demiþ nazýyla cefasýyla çok istemesiyle usandýrmýþ sonu ayrýlýkla bitmiþ. Bakýþta aþk yoksa, ne renk olursa olsun sadece bir rengin yansýmasýdýr bildim, sevmeyenleri de zorda olsa sevdim…

Ben diyorum ki boþluklarý hoþlukla doldurayým, karþýmda ki isterse hoþ demesin ne fark eder ki hoþluk için, o zaten hoþtur, gülümsemek hoþtur karþýmdaki ekþi suratlý olsa bile , gülüþümü deðiþtiremez ki, çünkü gülüþün içe verdiði güzelliði sanki bir cennet bahçesi, kim bu cennet bahçesinde gezinmek istemez ki vesselam.

Mehmet Aluç