Bir zamanlar güzel dilimiz Türkçenin İstanbul şivesine bayılırdım. En duru en temiz en kibar türkçeyi onlar konuşuyor diye düşünürdüm. Birisi konuşsa saatlarca dinlemekten bıkmaz, usanmazdım.
Şimdi ise Türkçenin en nefret ettiğim şivesi İstanbul şivesi oldu.Bilhassa Anadoludan İstanbula göçen Anadolu çocukları o güzelim şiveyi bozdular. Bir garabet haline getirdiler. Heleki kadınların dilinde iyice zıvanadan çıktı.
Kibar olacağım diye ağzı, dili bükmeler, harfleri bilhassa r harfini yutmalar, genizden, burundan bir acaip sesler çıkarmalar inceleceğim diye hece ve kelimelerin aslı ile oynamalar... bir tuhaf etti o güzelim konuşma lehçesini.
Şimdiyerlisi olmayan hiçbir İstanbullunun dilinden türkçe dinlemek istemiyorum.Bozulan her şey gibi o da laçka oldu. Ben herşeyin tabii olanını seviyorum.
Nerde o gerçek İstanbul beyfendisi,hanmefendisi. Onlar konuşsun ben yine saatlarca dinleyeyim. Ama bu ağızlarını, gözlerini egip bükerek konuşan sonradan görme züppeleri , ukelaları asla dinlemek istemiyorum.
( Nerde O Güzelim İstanbul Şivesi başlıklı yazı Nuri Baş tarafından 19.10.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu