Son/ertesidir Gün
Sen hal sorarsın ben hatır...Hal ortadadır, hatır dünün... Nasıl bakarsın ki şiirlerimin yüzüne, misafir terliği dersen terliklerime...
Şimdi ne desek yalan
Besbelliyiz işte
Can kulağı sağır
Gönül gözü şehla
Ayak diriyor tek ayak üstündeki sonralar
Açık denizler kapatıyor kendini
Gitgide yaşlanıyor ayağımızda karasular
Alıp veremediği var zamanın bizimle
Uyur gezer sanki o eski duygular
iki karşı yakasıyız gibi şehrin
Göz önümüz boş/boğaz
Yeşil güz soğuğu
Mavi hüzünbaz
Gece koyusu bakıştığımız deniz
Çekingen lafın gelişi özlemek
Vurgun yiyor dalışlar
Suskun iki sesin ikisi
Düş ipine taş ararken,
Kıyıdaki dünün gölgesi
Gözleri taşı/verecek gibi duruyor,
Kıyıcı kadınlar
Çoktan göçe durmuş kırlangıçlar
Yorgun içimde kalan fırtınalar
Bir elimde vargit çiçeği
Zehri mor
Bir elim de vargel’li beyazlar
Hadi kısalt eteklerini,
Kaf dağlarının
Ellerinde kesilemeyen şeytan tırnakları
Birazdan oyuncaklarını da kıracak
Yaşlı çocuklar
Demir Mutlugil
(
Son/ertesidir Gün başlıklı yazı
DemirMUTLUGİL tarafından
20.10.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
