Kadın dediğin ilk temasta bir bebek
Müteakip dokunuşta genç bir kız
Tekamülen parmak uçlarında bir kontes
Final istişarede vahşi bir kısrak
Ve son noktada anne sevecenliğiyle dopdolu
Olabilmeli
Çok güzel ağlamalı kadın dediğin
Gözlerini yudum yudum içebilmeli insan
Çok da güzel gülebilmeli boncuk boncuk yaşlarla
Bakışlarında dans ettirmeli
Endamında secde ettirmeli
Küçük küçük sunmalı kendini
Naz yakışmalı
İşve coşmalı
Şımararak koşmalı
Kapris yapmasını bilmeli
Sevdirmeli hoyratlığını da
Kıskanmalı
Kıskandırmalı
Özgür olmalı, isyanını tadında vermeli
Asil yorumlarla bir nebze yaklaşmalı da hissi esarete
Güzel sevmeli kadın dediğin
Ben olarak sevmeli sanki bir adımda Klimanjaro’ya çıkmalıyım
Sen olarak sevmeli tut ki her hücresinde bir Audrey nefesi
Biz olarak sevmeli ayırmaksızın Juliet ve Mecnun misali
Ezcümle iyi sevmeli
Aşkı sevdayı bir yaşatmalı
Bir yoksun bırakmalı
Bir uyumlu yaklaşmalı
Bir aykırı kalmalı
Bir sana yanmalı
Bir senden kaçmalı
İşte kadın