Online Üye
Online Ziyaretçi
Yüzündeki seni seyrederken
“ melekler gibi uyuyorsun “
Diye dökülüverdi ilk mısra
Ve düşündüm o an
Nasıl uyurdu ki melekler ?
Ya da uyurlar mıydı ?
Sahi neye, kime benzer ola melek ?
Şairim ya hesapta
Şiir yazacağım sözüm ona
Ne şairim
Ne de şiir yazacağım
Sadece seni anlatmak istiyorum
Sadece seni
Şiir şiir yanıyorum sana
Yırttım omuzlarına kondurduğum kelimeleri
Öperek yaşamaya başladım boynuna doğru
Ve bir göğüs aralığı çektim kendimi geriye
Bakıyorum işte sana
“ sen gibi uyuyorsun kadınım
Sen gibi huzurlusun mis kokulum
Sen gibi sere serpesin ömrüm benim “
Öpmeye eğildim en sevdiğim teninden
Duraladım, bulamadım, anlayamadım
Kendimi serdim her hücrenin altına
Hangisine doyabilirim ki
Yarım buse boşluk bırakmadan
Örttüm tüm bedenini dudaklarımla
Lahza lahza
Yürek yürek
Arzu arzu
Aşk aşk
Duygularımla dokudum sabahı
Seni çekiyorum içerime
Her parçanı her noktanı
Vivaldi’de geziniyorum kollarında
Tuna’nın valsindeyim dizlerinde
Oktavı an ve an yükselen
Bir romantizm dalgasıyla
Esiyorum nefesimle
Uyanıyor o zarif vücut
Ve kanımdaki asil soy
Kükrüyor
Malazgirtteyim
Plevnedeyim
Kadırgaları çekiyoruz
Haydi Mehteran
Dörtnala coşkum
Kalbim hızla çarpıyor
Şiirin finali yaklaştıkça
Aslım, özüm kuşanıyor ruhunu
Anadolunun çılgın şelalerine bırakıyorum kendimizi
Sıkı sıkıya ellerinden tutarken
Tüm akıntıları göğüslerken
Dalgalarla boğuşurken
Fırtınalara atlarken
Duruluyor çağlayan sular
Yine gözlerindeyim
Yine dudaklarındayım
Soluklanıyoruz
Beraberinden bir düet
Bol mutluluk donanımlı
“ Biz Aşığız “
Çaykovski öyle bir gidiyor ki
Kahvelerimiz ve Hennessey ile
Yeni bir şiire başlıyorum
Tekrar yazacağım
Duramıyorum seni yaşamadan
Duramıyorum seni anlatmadan
Duramıyorum seni özlemeden
Sana kurbanım ben
Her gün tanışıyoruz
Her gün kahvaltıdayız
Her gün sevişiyoruz
Her gün koklaşıyoruz
Yaşıyoruz yahu
Yaşıyoruz
Kadınım
MCU