Her gün demir atıyordu turkuaz duvarına
Ben silis tozunu bol bol yutarken
Ateşle yaralamışım ela gözlü ceylanı
İniltisi gürlüyor
Şimşekleri toprağa şiir dağlıyordu
Yetersiz beslenen imgeleri
Rüzgar dört nala götürüyor
Yağmur altında yuları ıslanıp
Süvarisine tepik atan mısralar
Çamurun içinde şaha kalkıyordu
Bir serçe cam arkasından cik diyecekken
İmla kuralları sus işareti yapıyor
Baykuşlar kafiyelerin ucunda
Bir birine sataşıyordu
Redifler el ele tutuşup köprü kuruyor
Ateş topu dizeler
Nehrin üstünden içime taarruz ediyordu
Ben her nakaratta
Kozanın içinden çıkan tırtıllı hecelerin
Kelebek gibi etrafımda uçmasını beklerken
Gün görmemiş nefret söylemleri
Truva şiirden kıta kıta çıkıp bronzlaşıyordu
Böylece meslek hastalığına gebe olan emeğimin
