Umut
İsmini "Umut" koydum geçmişten bu güne yaşanmamış hayatın yaşanabilirliği için. Bir
çok sene geçti aradan, karşılaşmadım seninle.
Hayatın nice basamaklarından tırmandım da tökezledim çoğunlukla "Sen yoktun!.. "diye.
Elimde umut kaldı, gönlümde senin ismin. Belki bir gün hatırlarsın düşüncesiyle beni.
Hayat bu, nasılsa geçer?.. Bir göz açıp kapayıncaya kadar baktın yaşlanmışım.
Bilmedim geçen ömrü sensiz olduğum için yaşayıp yaşamadığımdan.
Vefasızlık, nakörlük ne derseniz vardır, vardı bu günkü gibi geçmişte de...
Heyhat!...Bilinmeze doğrudur şimdi yolculuk ve elimde sadece umut lakdı, gönlümden
çıkmayan, yüreğime kazınmış ismin.
Ne olursun Ey Can, gel Canan'ı yalnız bırakma bu yolda ki yol çok çetindir, sarptır,
kolum kanadım kırıktır, zaten.
Elimde umut kaldı, gönlümde ismin ve bırakma beni kimsesiz, çaresiz bu devranda ki
herkes birbirinin düşmanı olmuş, kandıranı olmuş, celladı kesilmiş, demde.
(
Umut başlıklı yazı
aysegul-akyu tarafından
28.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
