Size şu ahvalimi, anlatmak istiyorum.
Kalem sustu aniden yaz diyorum yazmıyor.
Herkesin kulağını çınlatmak istiyorum.
Aklın odalarını gez diyorum gezmiyor.
Sayfayı tutuşturdum, bende her Adem gibi.
Buram buram terledim tende her Adem gibi.
Yaz kalemim diyorum; sende her Adem gibi.
Ama bir hissizlik ki sez diyorum sezmiyor.
Şu doğanın katline sebep olan gözlere.
Yapıp yapıp ardında bırakılan izlere.
Yaşanılan afetten sorumluysak bizlere.
İçini boşaltmaya, kız diyorum kızmıyor.
Gözlerdeki korkuyu, bitmeyen şu telaşı.
Özlenen sevinçleri katmayan şu telaşı.
Başımızdan bir türlü gitmeyen şu telaşı.
Hünerli ellerinle boz diyorum bozmuyor.
Kâğıt, kalem ellerde bal ettik acıları.
Şiir ile geçirdik, uykusuz geceleri.
Birleştir şu harfleri, toparla heceleri.
Şimdi eylem vaktidir diz diyorum dizmiyor.
Genç yaşta uzak kaldım özlem duydum cüdaya,
Ne çok ihtiyacım var, yankılanan nidaya,
Üç günlük ömrüm kalmış, yaklaşırım vedaya,
Daha ne göreceğim çiz diyorum çizmiyor.
Kul Fikret'im diyor ki; Gün doğar, günler batar,
Kalemle dertleşirken, seherde kuşlar öter,
Halimiz hal değilde, bu şehir halen yatar,
Belkide uykun geldi, sız diyorum sızmıyor.
Mehmet Fikret ÜNALAN(Kul Fikret)
14 Aralık 2021 Saat 10.30
Güzeçamlı/Kuşadası
(
Şehir Uyuyor başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
14.12.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
