Son Mevsim
Yaprakların döken ağaç,
Nedir sende bu kuru dal,
Bağlamışsın çaputları,
Neye olmuşun sen misal?
Kuru dalın yeşermez mi,
Mevsim kıştır heç görmez mi?
Herşey vaktini bekler de,
Kuru dal bunu görmez mi?
Desen bahar gelir bir gün de,
Kuru dalın yeşerir de,
Cümle ölü dirilir de,
Desen sana gülerler çok.
Diz boyunu geçer karlar,
Ölmüş gitmiş kuru dallar,
Soğuk vurur kurutur da,
Sur ağzında bekler, hey canlar.
Tozu toprak birleşir de,
Zerre atom görüşür de,
Hücrelerin gelişir de,
Acep bir seyranım olur.
Hücre hücre olur şahit,
Doku organ gelir vahit,
Ölü naaşın doğar lahit,
Acep seyranla kıyam eder.
Seyran aceptir ol ademe,
Nadide gözler görmüş heme,
Hayranıyım bu gün dem'e,
Ol insanlar yeniden doğar.
Kim uyandırdı diyen diyene,
Rab yok diyen zalim gelene,
Rab-u ilah benim diyene,
Temaşası acep güzel olur.
(
Son Mevsim başlıklı yazı
eta carinae tarafından
23.01.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
