//
.
.
.
ay
zifir
içim kış
ışıklar kör
geceler cellat..
gittiğin uzağım bil
kokun içimde kurşun
hangi namluya sürüldün,
hangi mevsimlere büründün
solduğum, soluduğum hiçbir gün
alışamadı asla karışamadı yokluğuna
bir kucak yetemez bin dudak ol öyle gel
tutkudur aşkın dikenine yediveren hürmeti
kış olsa da içim olsa da geceler celladım yine de sen düşlerimin
yegane işgalci kısrağısın esil... savur şimdi yelelerini cennetimin
çayırlarına sür sürebildiğince salyalarını tenim otağına, kurağına
ay
zifir
içim kış
ışıklar kör
geceler cellat..
suya köle ateşim
estikçe içime esenim
aşktan öte can bildiğim
gülüşüne bin dem çektiğim
kuşatırken gölgeler bedenimi
üşüyorum seni tenim sancısında
aşkın aurası, meleklerimin tanrıçası
ellerinde bir avuç gün, bin avuç güneşle gel
olsa da aklım harabe cinnet geçiriyor olsa da mürekkebimdeki aç,
susuz kelimelerim, alev olup yansa da dizelerimdeki asi gelincikler
sükutunda gelesine hep şiir ol esil olurum ben gelmeyişinin kölesi.
.
.
.
//
ilhanaşıcışubatikibinyirmiiki
