*** BEN DERTLİ BİR ŞAİRİM ***

Dudağındaki buseye dokundukça
Hülyalı sularda serinler gibiyim
Bu yüzdendir belki de sessiz ağlayışlarım
İçimdeki yorgun sevdalar bir keman çığlığı
Tellerine değdikçe o küçücük çocuksu ellerim
Susar rüzgârlar, ibibik kuşlar öter nar bahçelerinde.

Ben, dertli bir şairim
Her gece mehtapla doğarım dağ eteklerinde
Ağlar dizelerim hecelerim
Ben, dertli bir şairim, aşkın hüznün adıyım
Tutunurum saçlarına gökyüzünü seyrederim
Bir bilsen, kaç yıldızın kaydığını saydım sesinden
Dön de gör beni, seviyorum anlasana.

Sen yoksun ki, yangınlarımı sana anlatsam
Çakıl taşlarına dönüştü dilimdeki sözcüklerim
Öyle dokunuyorsun ki tenime, kanın kanıma karışıyor
Kulağımda dokunaklı bir şarkı gibisin
Sen, gölgesinde oturduğum şımarık sarmaşığım
Hadi gel, üşüyorum sensizliğine
Seni seninle paylaşmak, seni seninle yaşamak ne güzel.

Biliyorum
Şimdi sırası değil bunları anlatmanın
Ege'lisin gözlerin ondan mavi
Dalgalarına tutunuyorsun denizin
Bazen mahzun bir bulut
Bazen de güneşin batışı gibisin
Halbuki sen farkında değilsin
İlk aşkımızı yaşıyorsun benden uzak.

Nuri Dağdelen
( Dertli Bir Şairim başlıklı yazı Öz tarafından 26.02.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu