Seyrederdim Ankara'yı
Her gece sigaramı yakıp camın önüne geçerdim.
Gözüm alabildiğince seyrederdim Ankara'yı.
Sebep ne sendin ne de bir başkası,
Kendimce kurgulamıştım dünyayı.
Bir ayyaş geçer sokağımdan,
Bekçi düdüğünü çalar.
Evine geç gelen insanlar olur.
Balkonlarda sohbet eden komşular
Ve sokakta saklambaç oynayan çocuklar.
Her biri dakikalar sonra bir bir evine dağılırdı.
Gece ilerlerdi, tüm insanlar uykuya dalardı.
Bir fişek patlardı gökyüzünde
Ve gece, tüm ihtişamıyla başlardı.
Bir rüzgar eserdi ki gecenin ikisinde hiç sorma.
Senin adın çınlanırdı kulağımda.
Ben yine de farklı hayallere koşardım.
Sormazdım hiç kimseye yalan sandığım gerçekleri.
Gerçekler kabusum olurdu, uyuyamazdım geceleri.
Yalan, yanlış düşüncelere hapsettim kendimi.
Bir karamsarlık vardı ki
Karşı apartmandaki yabancı anlardı sanki.
Uzun uzun bakardı; aldırmazdım.
Bazen sen farzederdim ta ki dönüp gidene kadar
Hayal olduğunu anlayamazdım.
Sokak lambaları aydınlatırdı sokakları .
Bulutlar, görebildiğimce beyaz
Ve gece, bir o kadar karanlıktı.
Camın önünde, bilmem kaçıncı sigaramla bekledim güneşin doğmasını.
Sanki güneş bana eziyet,
Cama konan güvercinler düşmanım.
Ben yine de gözüm alabildiğince seyrederdim Ankara'yı.
(
Seyrederdim Ankara'yı başlıklı yazı
Çolphan tarafından
22.03.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
