Sen gidince kahretti kaderim bana küstü
Sensiz böyle yaşamak beter gelir ölümden
Hayallerim yıkıldı konuşan dilim sustu
Gidişin kurşun gibi vurdu beni solumdan
İçten içe yakıyor ateşim közüm benim
Kanatır sol yanımı bitmeyen sızım benim
Sensiz keder doluyum gülmüyor yüzüm benim
Kadere boyun eğdim bir şey gelmez elimden
Öylesine sevdim ki yoluna can adadım
Senden sonra inan ki kendime bile yadım
Yüreğim vurgun yedi olmadı ki muradım
Bir garip kuş misali uçup gittin dalımdan
Sevmedim başkasını şu gönlümü vermedim
Sende sonra şad olup muradıma ermedim
Tertemiz aşkımıza inan leke sürmedim
Acı söz mü sitem mi duydun söyle dilimden
Kulun olurdum senin güldürseydin yüzümü
Çare kılıp yarama dindirseydim sızımı
Zamansızca soldurdun kış eyledin yazımı
İlimdar'ım ağlarım ayrı kaldım gülümden
Orhan
Oyanık(İlimdar)