Zaman denen nehre döktüm içimi
Söyledim derdimi seller ağladı
Sordum diyemedi kimse suçumu
Tükettim ömrümü yıllar ağladı

Başından hiç duman kalkmayan dağım
Birgün gülemeden geçti genç çağım
Zamansız mevsimsiz kurudu bağım
Dallar boyun büktü güller ağladı

Kader kara çaldı gülmedi yüzüm
Yoruldu dizlerim kesildi hızım
Kalmadı takatim dağ oldu düzüm
Ben adım attıkça yollar ağladı

Bu geniş dünyada darda kalmışım
Bülbül gibi ahuzarda kalmışım
Ateşte alevde narda kalmışım
Yandıkça yüreğim küller ağladı

Felek dört bir yandan kesti yolumu
Vurup kırdı kanadımı kolumu
İlimdar'ım yorgun bitkin halımı
Gören eyvah etti eller ağladı

Orhan Oyanık (İlimdar)
( Döktüm İçimi başlıklı yazı sosyolog tarafından 30.04.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.