Zaman denen nehre döktüm içimi
Söyledim derdimi seller ağladı
Sordum diyemedi kimse suçumu
Tükettim ömrümü yıllar ağladı
Başından hiç duman kalkmayan dağım
Birgün gülemeden geçti genç çağım
Zamansız mevsimsiz kurudu bağım
Dallar boyun büktü güller ağladı
Kader kara çaldı gülmedi yüzüm
Yoruldu dizlerim kesildi hızım
Kalmadı takatim dağ oldu düzüm
Ben adım attıkça yollar ağladı
Bu geniş dünyada darda kalmışım
Bülbül gibi ahuzarda kalmışım
Ateşte alevde narda kalmışım
Yandıkça yüreğim küller ağladı
Felek dört bir yandan kesti yolumu
Vurup kırdı kanadımı kolumu
İlimdar'ım yorgun bitkin halımı
Gören eyvah etti eller ağladı
Orhan Oyanık (İlimdar)
(
Döktüm İçimi başlıklı yazı
sosyolog tarafından
30.04.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
