Bir iki söz yazmakla varılmıyor menzile
Önce edep erkânı yolu bilendir şair
Zalimin karşısında edipçe kalemine
Sözleri kılıç gibi keskin olandır şair
Taşımalı geçmişin izini geleceğe
Zorluklar karşısında boyun eğmez feleğe
Yanlışları bire bir koymalıdır eleğe
Dağları kayaları sözle delendir şair
Bambaşkadır duygusu silinmeyen bir bakış
Bir gönülden gönüle durmadan eder akış
Cümleleri gergefe işlermiş nakış nakış
Dostların meclisinde dostla gülendir şair
Duygusu coşa gelip rüzgâr gibi esmeli
Haksızlığın üstüne mühürünü basmalı
Haksızları yermeli kaleminde asmalı
Yaşarken vicdanında dünden ölendir şair
Üstadından feyz alan şaşırmaz ki yolunu
Haklı olan haksıza sakınır mı dilini
Bağban olan zay etmez bahçesinde gülünü
İlimdar kötülüğü başta silendir şair
Orhan OYANIK(İlimdar)