Ve sen yoksun…
Bir daha olmayacaksın.
Belki de hiç olmadın.
Belki de sen
Düşlerimde, mavilikler içerisinde kaybolan
Asırlık bir şiirin bitmeyen kelimeleriydin.
Geçmişten bugüne kalplere gizlenmiş bütün sözcüklerin
O boynu bükük, yıkık, yitik harfleriydin.
Sana sen dedikçe
Unutulmaya yüz tutmuş
Gamzeli bir tebessümün belirtileriydin.
Belki de sen,
Her şeyden farksız,
Bir sevginin içerisinde
Boğulmuş, yaralanmış bir tutkudan ibarettin.
Belki de sen,
Eli dudaklarında bir çocuğun
Masumiyete aldanan gözyaşlarıydın.
Belki de sen,
İşte böyle belkilerle yaşatılandın…
Söylemiştim ya…
Belki de
Giden bir hayale benzeyen her şeydin…
Az önce buradaydın,
Az sonra ötede…
Öteler sonralara kanmış,
Sonralar ötelere aldanmış…
Sen giden bir hayale benzeyen her şeydin,
Ama aslında hiçbir yerdeydin.
Çünkü kendinden gidemedin,
Kendinden geçemedin.
Oysa gidenler kendilerini unutmuş,
Unutulanlarla ötelere aldanmıştı…

15/03/2010
( Belki De… başlıklı yazı serdar-dogan tarafından 3.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.