Hani gelecektin?…ayrılığımızın kırkıncı yıllında Söz vermiştik buluşacaktık, yıllar sonra Emirgan da Her ne olursa olsun ,iki elim kanda Çoluk çocuk olsa da , Saçımda aklar, yüzümdeki kırışıklarla Ömrüm deki son gün bile olsa Gelirim demiştin ,İstanbul u terk edip gittiğinde………… Hayatın bizden aldıklarına inat, Ömrümüzden bir gün çalacaktık
sadece ikimize Var mıydı… sözden dönmek , Kırk yıl sonra, nisanın on
altısında , saat on da ,Emirgan da Bekledim… bekledim.. bekledim… Sana benzeyen genç bir delikanlı ,yaklaştı yanıma Bir beyaz gül ,bir mektup bıraktı kucağıma Mahcup bakışlarla uzaklaştı .. Titreyerek açtım zarfı…. (Ömrün yetmediği anlar varmış
gülüm.. Yokluğumu İstanbul a hissettirme) Yokluğun İstanbul kadar büyüdü
içimde Sen yoksun , ve ben yoksunum artık İSTANBUL da şimdi tek başıma…elimde bir beyaz gül Sensizliği soluyorum , İstanbul sokaklarında Eminönündeyim……….. ekmek arası balık, yanında turşu
suyu Sensiz ne tadı var ne tuzu……….. Denizde koca koca gemiler, Yok şimdi karşı kıyıya giden, o güzelim süslü kayıklar………… mısır çarşısına girmiyorum bile, çok kalabalık hani girişinden süslü, püslü
tebrik kartları alırdık,
gizli gizli bir birimize yollardık...
yürüdükçe yok oluyor , sanki izlerimiz
muhallebi yediğimiz , hacı dayının yeri şimdi bilmem ne sokağı adında bir cafe sen olsan cafe ,mafe aldırmaz
olsun be gülüm… hadi gidelim …. içelim hatırlı bir kahve derdin.. yıllar önce içmiştik ya, hatırı
var diye piyer lotide senin hatırına içtim, yanında gül kokulu lokumuyla Hatırsız , köpüksüz bir kahve .....
Aşiyan yokuşunu tırmanıyorum El ele çıktığımız bu yokuşu Elim belimde çıkıyorum , sensiz ve nefessiz Mor salkımlı sümbüller ,yol boyu
eşlik ediyor Ama kokmuyor eskisi gibi……..yoruyor
artık bu yokuş beni Galata dayım…kuleden bakıyorum İstanbul a Hafiften bir rüzgar okşuyor, geziniyor saçlarımın arasında Aşık olduğum İstanbul da, aşık olduğumdan yoksun Ve Sen yoksun… Kanlıca dayım....... biliyor musun? duruyor ,cumbalı
o pembe köşk hala eski ihtişamı olmasa da direniyor zamana Aynı ben gibi……….. cüzdanımı açıyorum, çıkarıyorum
önünde çekildiğimiz , siyah ,beyaz sarmaş, dolaş resmimizi Umutla gülümsüyormuş , gözlerimiz En sevdiğin kırmızı çiçekli elbisem, var üstümde rüzgarda ifil, ifil uçuşan , beyaz
filarım senin üstünde her zaman ki gibi ,şık takım elbisen şimdi özlemle bakıyorum , bu sararmış resme…. Sen yoksun..ben senden yoksun…….. oturuyorum iskelede bir banka en sevdiğin şeyi kaşıklıyorum üstü çörek otlu ,kanlıca yoğurdu içine damlayan göz yaşlarımla, bakıyorum etrafa Arnavut kaldırımları ziftle
kaplanmış Ortadaki çınar iyice yaşlanmış… Değişen bir şey yok demek isterdim ama.. Zaman acımamış Hem sana , hem bana , Hem de İstanbul a…. 16 nisan 2022 Silgisizce….
( Sen Yoksun.. Ben Senden Yoksun başlıklı yazı SİLGİSİZce tarafından 17.04.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
