Adı Yok
O denli büyük ki yalnızlık
Kalabalıklardan bile hiçtir
Onu bir köyde bir şehirde görebilirsiniz
Bazen buz gibi bazen yangın gibidir
Onu aslında herkezde bulabilirsiniz
Okyanusta boğulmak gibidir
O denli ihtiyaçtır ki şevkat
Onu ancak sunduğunuzda bulabilirsiniz
Bildiğim tek şey çığlığımı yutuyor olmam
Bütün bildiğim iyi insanları arıyorum
Çokları kahredip gitmiş
Gülmeyi hatırlıyorum
Ama her defasında bağışladım
Bana kimse bağışlamadı
Yinede bağışlamak istiyorum
Bundan mutlu oluyorum
Şimdilerde bulduğum tek şey zamanın artıkları
Bıktım akıllı insanlardan kaçıkları arıyorum
Çünki en iyi onlar anlar gülmekten
Kural tanımazlar, hür yaşarlar
Hayatın sırlarını keşvetmiş gibi anlatırlar
Tartışılcak ne varsa içine eder bazı tipler
İnsanlar değiştikçe gerçekler can çekişir
Paradan yada zekadan söz etmiyorum
Ayakları uzatmakla nezaketin ne çelişkisi var
Adı konulmamış bir hastalık gibi
Bütün anılara nalları dikip gitmeli
(
Adı Yok başlıklı yazı
AuBaDe) tarafından
24.04.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
