Online Üye
Online Ziyaretçi
Çamur yoğrulmuş insan olmuş
Hamur yoğrulmuş pasta
Çamurdan olan hamurdan olanı yemiş
Yedikçe yapmış hasta…
Yoğuran da yoğrulanda
Birbirine yar, olmamış fayda…
Ne kadar çok yerim diye
Savaşlar kopmuş
Korkmuş eririm diye
Kıyamet kopmuş…
Hayat itiş kalkış devam etmiş
Yeter diyene herkes küserek kelam etmemiş!
Kah düşler kah sanal kah hayal
Ardında yaşatmış pişmanlıklar
Çare arayana doktor çalmış durmuş kaval
Bitmemiş taşkınlıklar…
Sulanmayınca kurumuş çamur
Su olmayınca olmamış hamur
Unu küf, vücudu sarmış ur
Kimse acıya diyememiş dur!
Topraktan çıkmazsa buğday
Yerine toprağın altını doldurmuş sonsuz uzay!
İnsan ölünce anlar ki bu dünya emanet
Karşılığında yok kefalet
Sorguya çekilirken anlamış adalet
Ameline sonsuz karşılık bulacak…
Çamura, hamura veda
Başka bir vucuda ruh derken merhaba!
Saffet Kuramaz