KUTLU ÖLÜM
Birer birer devrilirken vatan dağlarında
İhanet peşinde gözler, yürekler..
Siz,
Duymazlar, bilmezler
Dilerseniz ışık yakın sırça köşklerinizde
Kan dökün, can alın, ruh satın
Yılma,
Kimse kıymetini bilmese de şehidim
Kapı gibi belgen oldu elinde
Defin ruhsatın
Sessizce yankılandı yavuklu yazmasında
Halka halka, inadına halka
Büyüyen göz nuru damlaların
Kırılsın mı, kulağa mı takılsın kalemim
Gözüm düştükçe katafalka,
Yazmasın da
Şahit olun;
Pusulu, puslu dağlar
Bu, gururdur işte
Yırtılmış hançereyle uslu uslu ağlar
Hak huzuru musallada
Sen,
Şehidim
Yüz kere öl, bin kere doğ
Ak kefenini, her seferinde alla da
Uyuklayan sabrı, kanında boğ
Şehadetini hor gören zevat madem sığ
Sok gözlerine kalabalığı, omuzlardaki
Bu, işte de
Bir milletin imanından kopup gelen çığ
Anam, gelinim
Bük boynunu kadere masum
Her ölüm, bil ki kutlu doğum
Yiğidim yirmi yılda ancak gelse de hatıra
Sen de dik gözlerini o kirli yüze meşum
Ve sen ver ölüme muhtıra
Ki huzurda beratın olacak ihtira
Aç ellerini, Rabbe şükret
Bitsin diye bir gün bu zulüm
De ki;
Bu,
Bize ceza değil
Bu,
Kutlu ölüm...
erol başçı
(
Kutlu Ölüm başlıklı yazı
Gökdeniz tarafından
25.05.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
