Ýki yýldýr dünya genelini etkisi altýna alan ve milyonlarca insanýn ölümüne neden olan Covid-19 salgýný nedeniyle yapýlamayan 9. Malatya Anadolu Kitap ve Kültür Fuarý 13-22 Mayýs 2022 tarihleri arasýnda gerçekleþtirildi.

Malatya Valiliði ile Malatya Büyükþehir Belediyesi Kültür ve Sosyal Ýþler Daire Baþkanlýðý tarafýndan düzenlenen, organizasyonunu ise Kültür A.Þ.’nin yaptýðý, 9. Malatya Anadolu Kitap ve Kültür Fuarý bu yýl Sezai Karakoç Anýsýna 13-22 Mayýs 2022 tarihleri arasýnda gerçekleþtirildi.

Miþmiþ Park Fuar alanýnda bir süre önce yenilenen Yeni Fuar ve Kongre Merkezi'nde gerçekleþtirilen 9. Malatya Anadolu Kitap ve Kültür Fuarýna yüzlerce yayýnevi ile yazar katýlarak kitapseverler ile bir araya geldiler.

Ýki yýllýk bir aradan sonra kitapseverlerin yoðun katýlýmýyla gerçekleþen kitap fuarý etkinlikleri kapsamýnda ise yüzlerce imza günleri, söyleþiler, paneller, konferanslar, yazar öðrenci, yazar okur, yazar STK buluþmalarý gerçekleþtirildi.

9. Malatya Anadolu Kitap ve Kültür Fuarýnýn gerçekleþmesinde büyük emeði geçen baþta Büyükþehir Belediye Baþkaný Selahattin Gürkan olmak üzere tüm kamu kurum ve kuruluþ yetkililerine, Kültür ve Sosyal Ýþler Daire Baþkanlýðýna baðlý olan Kültür A.Þ. Genel Müdürü Akif Özbildirici ile çalýþanlarýna teþekkür ediyorum.

Kitap fuarýna katýltamadýðým için herhangi bir gözlem yapma imkâným olmadýðý için yorum yapamayacaðým. Eminim ki herhangi bir eksiklik olmadýðý gibi en ufak bir olumsuzlukta yaþanmamýþtýr. Ufak tefek aksaklýklar ile eksiklikler yaþanmýþsa da bunlarýn bir daha yaþanmamasý için gereken tedbirlerinde Belediye Baþkaný Selahattin Gürkan tarafýndan alýnacaðýna inanýyorum.

Özellikle son iki kitabým olan “Bu Hayatta Ben de Varým” ve “Can’ým Tenimden Ayrýldý” adlý eserlerimle yer almak için hazýrlýklarýmý dahi yaptýðým, il dýþýndan gelecek olan yazar dostlarla bir arada olmayý, onlarla hasbýhal edip özlem gidermeyi ve okurlarýmla buluþmayý sabýrsýzlýkla beklediðim fuara ne yazýk ki katýlamadým.

Fuarýn baþladýðý ilk günden son güne kadar onlarca kitapsever dostlardan, fuar alanýnda bulunduklarýný ve beni göremediklerini, nerede bulunduðumu soran sayýsýz telefon aldým.

Arayýp soran dostlara gösterdikleri ilgiden ve duyarlýlýklarýndan dolayý çok teþekkür ediyorum.

Kitap fuarýna katýlamadýðým gibi ayný günlerde gerçekleþen 10-16 Mayýs tarihleri arasýnda anýlan Türkiye Engelliler Haftasý kapsamýnda yapýlan bazý etkinliklere de katýlamadým.

Engelliler Haftasý nedeniyle davet edildiðim Tv programlarýna da katýlamadýðým gibi gazete röportajlarýný da kabul edemeyerek geri çevirmek zorunda kaldým.

Çünkü 19 Nisan Salý günü Manisa’da yaþayan kýz kardeþim Fatoþ’un rahatsýzlanarak acile kaldýrýlmasýnýn ardýndan hastaneye yatýrýlmýþ olmasýnýn ailece hayatýmýzda bir dönüm noktasý olacaðýný bilemezdik.

Evet, kýz kardeþim Fatoþ’un acile kaldýrýlmasýyla pankreas kanserine yakalandýðý tespit edilerek hastaneye yatýrýlmýþtý. Yatýrýlmasýnýn ardýndan ise patoloji için parça alýnacaðý günden önce beynine pýhtý atmýþ olduðundan bu defa yoðun bakýma alýnmýþtý.

Beynine atan pýhtýdan dolayý birkaç gün yoðun bakýmda tedavi gördükten sonra servise alýnmýþ ve kan deðerleri normale dönmeden parça alýnamayacaðý ve bayramýnda araya girmesi nedeniyle eve çýkarýlmýþtý.

Bayram sonuna kadar evde tedavisi edecek ve sonrasýnda kan deðerleri düzelmesi halinde ise asýl tedaviye baþlanacaktý. Evde devam eden tedavisi olumlu geliþmeler saðlýyor diye sevinirken 5 Mayýs günü bu defa ikinci pýhtý atmasý her þeyi altüst etmiþti. Tekrar hastaneye kaldýrýlmýþ ve yoðun bakýma alýnmýþtý.

6 Mayýs Cuma günü öðle saatlerinde ablam arayýp “Doktor ile konuþtuk. Yoðun bakýma kimseyi almýyorlar ama seni alacaklar. Durma çýkýp gel, yarýn sen yoðun bakýma girip kardeþimizi gör.” diyerek Manisa’ya gelmemi söyledi.

Normalde ise ayný gün akþam geç saatlerde arkadaþým Ýbrahim ile birlikte geçtiðimiz yýl 3 Mayýsta vefat ederek aramýzdan ayrýlan can dostumuz Yücel Doðanþahin’in ölüm yýldönümü nedeniyle Ankara’ya giderek mezarýný ziyaret etmek için yola çýkacaktýk.

Ablamýn arayarak beni çaðýrmasý üzerine maalesef Ankara ziyaretimizi de iptal etmek zorunda kaldým. Ne yazýk ki Manisa’ya gidebilmek için ne uçaklarda ne de otobüs firmalarýnda birkaç süresince herhangi bir yer bulunmuyordu. Vakit kaybetmemek için sonunda ticari taksi ile yola çýkmak zorunda kaldýk.

Kýz kardeþimi yoðun bakýmda ziyaret ettiðimizde henüz bilinci açýk bir haldeydi. Beþ dakika süresince biz konuþtuk o ise sadece yüzümüze bakýp durdu. Elini tuttuðumuzda ise ayný þekilde tepki verdiðini görmek bilincinin açýk olduðunu gösteriyordu.

Ne yazýk ki biz yanýndan çýktýktan sonra bilincinin kapandýðýný öðrendik. Þu an aradan geçen bu süre zarfýnda halen bilinci kapalý bir vaziyette yoðun bakýmda yatmaktadýr. Biran önce saðlýðýna kavuþmasý ve aramýza dönmesi amacýyla dua etmekten baþka elimizden bir þey gelmiyor.

Sözün özü olarak, Kanuni Sultan Süleyman’ýn söylediði gibi “Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi, Olmaya devlet cihanda, bir nefes sýhhat gibi.” Evet, her þeyin baþýnda saðlýk gelmektedir.