Herkes kendi zamanını yaşamak için dünyaya gelir
Ne eksik ne de bir fazla!
Yine sınavları vardır
Yine mutluluk peşindedir
Sanki elinde sihirli değneği olan bir yar
Bekleyeni vardır…
Olması gereken her araç
Başını döndüren
Yine aldatan
Olur, daima amaç…
Her düştüğü boşluk başka uçurum
Kafasını kaldırıp baksa dimdik yamaç
Koyar eğlenmeye aç…
Alınmaz der örnek atasından
Tarihinden…
Çünkü ataları gericidir
Yobazdır
Yoktur tek bir iz talihinden!
Aldığı her nefeste kalbini donduran bu düşüncenin ayazıdır
Yeni keşifler yaptığını sanır
Oysa sonunu gördüğünde yaşadığı aynı alazıdır…
Aynı kitaptır kurtuluşa rehber Kur’an
Onu yaşayansa aynı peygamber Muhammed’dir
Öyleyse her çağda değişir mi liman?
Olsa olsa bu dünyayı ben yarattım diyen kaderdir
İçtiği suya zehri katan
Aldığı havadan kendi içtiğiyle duman yutan
Varmadan cehenneme ateşiyle yanıp elinde tutan
Biçare…
İşkence odalarında bir ömür gezinir ruh
Kalbi ruhundan habersiz
Yaşarım sanır et parçası!
İçinde dünya dolu kan pıhtısı
Toprakta çürür
Asla tadılmayan domates salçası…
Saffet Kuramaz