Duyanlar Masal Sandı
Gittin,
Çay içtiğin bardak üşüyor.
Ben, yalaz artığı, yalpalıyorum hayal labirentlerinde.
Düşüyor takvim yapraklarından zaman.
An , sensizliğin yasında.
Hayal aynasında, tebessümünü seyrediyor sevdalı bir yürek.
Ürkek bakışlarla bir ay doğuyor.
Gece, sessiz.
Nefessiz kaldım gittin gideli.
Deli deli bir rüzgâr esiyor yüreğimin platosunda.
Uyanık düş görüyorum,
Kanıksayamadım yokluğunu.
Dolduramadım boşluğunu.
Gittin,
Ardında yarlar, uçurumlar bıraktın.
Aktın coşkun nehirlerle boz bulanık.
Beni burlarda süt liman mı sandın.
Hasretinle yandım,
Hayalimde sen de yandın…
Özledim gamzelerini , sıcak tebessümlerini.
Gittin ,
Çay içtiğin bardak üşüdü, ben üşüdüm.
Yalaz artığı hayallerimde,
Ucu yanmış bir resim kaldı.
Bakışlarından yadigar ucuna gül iliştirilmiş bir bakış,
Senden sonraya donduran bir kara kış kaldı.
Devran döndü,
Dünya döndü, sen dönmedin.
Felek, sana dair her şeyi aldı.
Geriye “bir varmış bir yokmuş .” diye bir girizgâh cümlesi,
Onun akabinde suskunluk.
Duyanlar masal sandı…
Ankara,05.04.2010 İ.K
(
Duyanlar Masal Sandı başlıklı yazı
İbrahim Kilik tarafından
5.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
