Yaşamın Ortası
Kırık dökük bir yaşamın ortasındayım.
Aynalarda kaldı gülen yüzüm...
Yüzler yabancı,yaşanmışlık aynı.
Hayatın o gizemli noktasındayım...
Gül yorgunu bir yürek,sevmesini unutmuş.
Yine ağlıyor arsız, seyriyor gözüm.
Unuttum sanırken yaşadığım günü,
Hala hülyaların yasındayım....
Dost vedası ,sazın telinde inleyiş şimdi.
Yitik yarınlarda üşüyen baharım.
Ben seni ararken,buldum da beni.
Bilmiyorum ki,aşkın neresindeyim...
Dahası gecenin düşü ,ayın hüznünde.
Kara bir bulut olur ışığı yutarım.
Bilirsin ya güller arasındaki kara dikeni,
Şimdi Tahir ile Zührenin arasındayım...
Kam idim dünde,şaman dediler belki de baksı...
Ne farkeder aşık değil mi aslı...şimdi ozanım.
Aşıklar sever sözü ilmik ilmik işleyeni,
Halim ayan,karacaoğlan sofrasındayım....
(
Yaşamın Ortası başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
6.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
