Online Üye
Online Ziyaretçi
Fazla Zorlama Parça Kırarsın
Her defasında ayağıma takılıyor hasretin
Sensizliğin yıkmış haliyle beni görseydin
Oturduğumuz masada ismimiz silinmiş
İsyan ederdin yaptıklarına son kez gelseydin
Her şey tazeydi birden her şey silinmiş
Bu uçurumun dibine böyle nasıl gelinmiş
Bırak bundan sonra gelmeyi ömrümüz bitmiş
Kahr olurdun beni bitmiş halimle bir görseydin
Dünler bugünlerin habercisiymiş bilemedik ki
Candan sevelim dedim de değer vermedik ki
Olan olduktan sonra geri dönelim denilmez ki
Sende benim gibi diri diri mezara bir girseydin
Artık kim teselli edecek sıkılmış bu yüreği
Elindeki ile kazdın bak yere bıraktın küreği
Bir gülümsemeydi aşkımızın yıkılmaz direği
Anlardın beni sende ben gibi hasretle sevseydin
Artık boş verdim gelene gideni umursamıyorum
Artık yolda gelen var mı yok mu diye bakmıyorum
Artık kafama şapkadan başka bir şeyde takmıyorum
Giden gider olsun bir daha geriye hiç gelmesin
Kul Mehmet’im bazen boş vermek gerekiyormuş
Anlaması uzun sürermiş giden geri gelmiyormuş
Fazla zorlama parça kırarsın kalbinde tamiri zormuş
Giden gitsin zoru görsün pişmanlığı kendini yesin
Mehmet Aluç-Kul Mehmet