Belkilerle Başlayan
Belkilerle başlayan her şiirimi her mektubumu yaktım ...Çünkü hayat belkilerimle doldu hep ve keşkelerle bitti. Bastığım her adım da girdiğim her yolda mı kanar insanın ayakları ?
Ve buna rağmen insan koşmak zorunda kalır mı ?
Neden yaşamak zorundayiz ?
Neden sevmek ve sevilmek olduğu kadar , yalnızlık ve sessizlikten bahsedilmiyor ...
Usulca göçüp gitmek varken bu hayatdan neden arkada da gözü yaşlı insanlar kalıyor ?
İnsan neden sadece mezarlıkta ve yoğun bakım önünde yüreğiyle dilini bir tutar?
Her kavga da ateş püskürten de dil ve yürek değilmidir?
Ateşin dumansız arayışlarında kaybolmak varken ,neden her yolun yarısında ,dizlerin yara içinde kalıyorsun ?
Bir sana sen lazımken ,neden birilerini yarana merhem arıyorsun ?
Ah ahh....
Sussam dilime yazık . Konuşsam yüreğim yangın ...
Ben bu çağda tırnak uçlarıma kadar kırıldım ...
(
Belkilerle Başlayan başlıklı yazı
Zeliş tarafından
16.08.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
