1
Hazansın, sevgili:
Sensin sen muadili sevgi olan
Yankısı duyulmaz kuşların
Yarenimdir gök kubbe
Aşka asılı bir kancada saklı
Muktedir olansa sadece Tanrı
Otağı kurdum ben hayallere
Göğün serenadı sonlanmadan
Bu yürek artık daha da hırpalanmadan…
Gelsen ne ki?
Aymazlığında yalnızlığın.
Gelip de gittiğin şu sarkacı kırdığım
ellerimle
Ve işte zaman dondu
Aşk dindi
Aşikâr özlemdi seğirten gözlerimi
Sektiğim Arnavut kaldırımı
Bazen saptığım o tali yol
Ulemasıyım ben hüznün
Çorak çöllerde saklı bir çiçek
Aşkın da ibaresi
Yana yakıla sevdim de ne oldu?
Hüzzamdır günün adı
Hazandır okuduğu martaval yalnızlığın
Hüzündür yek gelen
Muadilim hayal ve düş ve nicesi
Şeşbeş gelen bir zarda
Zarfın içinde saklı o ucu yanık
mektuba
Sinen kokun
Simamda saklı göz rengin
Başımın tacı sevgin
Dinmez de bu coşkulu ilhamım
Soyut bir rahledir üzerine serildiğim
Aşkın sarmalında güz güneşinde
eridiğim
Bir ardıç kuşuyum ya da kırlangıç
Hani başımda dönenen alıcı kuşlar
nasıl ki bu aşkın
Hırsızı
Ve son hız sevip yazıyorum
Aşkın asasında gözyaşı
Yaşaran gözlerimden dökülen
Yeşeren bir tümce ki seni sevmenin
meali
Yoksun işte asla olmadığın gibi
Neydi peki, o zaman bu sevginin
aralıksız dillendiği?
Bir düş olduğunu bilemedim
Düşümün kovuğunda kalan bu aşkı da
erteleyemedim
Hazansan sus
Hüzünsen ses ver
Özlemim dinsin yeter ki
Mutluluğu hibe ettiğim bir şiir ve
nicesi
Hoyrat yüreğinden bana uzanan
Varsın kırık olsun sihirli değneği
sözcüklerin
Bense başım dimdik yürür ve severken
seni
Yarına Allah kerim
Bir nidada soluklandığım kadar nasıl
da kaygandır ayağımın
Altındaki zemin
Eğer ki emin olmasaydım seni
sevdiğimden
Sen yeter ki bekle bir sonraki
şiirimi
Azap kuşlarından son beni istersen
Hüzünde saklı bir yaprağım ben işin
aslı
Elbet aşka ve dalına duacı
Allah rızası için sevmenin nesi kötü?
Acı ve hüzün olsa da hikayenin sonu.