Neche elim gitmez eline
Gözlerimden yaşlar dökülür dizime
Yüregimi yakan şu garip özüne
Varam dedim varamadım ey gözel...
 
“Aşk”mı derler adına, bilemem
Men sadece yüregim ile  inlerem
Lal olmuş dilim söylenemem
Saram dedim  bir kere, saramadım ey gözel...
 
Sanki aya asılmış mahyalar kulaklarında
Gamzeler yıldız yıldız olmuş parıldar yanaklarında
Kör olmuş, gören yok dumanımı semalarında
‘Sel ol da gel ne olur, söndürek’ dedim, ey gözel... 
 
Aaahh, nereye koysam bu yüregi bilmem ki, sönse
Buzullar kabul etmez kalbimi bilse
Seslendim  azraile, ne olur bir an önce gelse
Uzat elini elime sönem, ne olur, ey gözel...

( m. Sağlam)

( Ey Gözel başlıklı yazı OLUK tarafından 18.10.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu