Bir kutuda sıkışıp kalmak, adımı unutmak
Yalnızlığımın dibine doğru hayattan ,uzaklaşmak
Son demlerini yaşıyorum yalnızlığımın
Katre katre yaş akıtmadan söylenmeden 


Sürükleniyorum sanki bir ölü gibi,
Varlığım yokluğumla birleşmiş gibi
Eski ben şimdiki beni öldürmüş
Yokluğum yalnızlığımla gömülmüş


Bir zemheri soğukları çökmüş
Ruhum soğumuş,kurtaramıyorum
Dayanamıyorum, haykırıyorum
Toprağın altındaki ölmüş cesedime bakıyorum


Didem Sevim Çapkurt 
( Zemheri başlıklı yazı Didemx tarafından 27.11.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu