Her çilenin vebali çektirenin boynunda.
Allah büyük amenna bir şey gözünden kaçmaz.
Beşer bazen yanılıp yılan besler koynunda.
Ama günah denen şey asla kül olup uçmaz.
Bil ki affeden Hakk'dır, kula verilmez hesap.
Sana kafir diyemem, haddim değildir haşa.
Havale görevimdir, bozulsa bile asap.
İstersen haddini bil, ister balta vur taşa.
İnsanlık çok zor değil, zor edenlerden olma.
Boşuna yürek yakıp kor edenlerden olma.
Sözlerim tüm aleme, seslenişim her kula.
Kimse kusursuz değil, kendime de söylerim.
Tamah etmemek lazım, ne paraya, ne pula.
Altın tepsi içinde, sanma gönül eylerim.
Paylaşmayı bilmezsek, namaz niyaz boşuna.
İncinen yürek onmaz, bir kaç güzel söz ile.
Eğer söylediklerim, gitmiyorsa hoşuna.
Sadece bakıp geçme, gör ki iki göz ile.
Şu dünyanın gözünü kör edenlerden olma.
Boşuna yürek yakıp kor edenlerden olma.
"Kurcalama tetiği" şeytan doldurur derler.
Emniyeti imandır, uyma sakın kötüye.
Sanma sıvazlayanlar, ardından ah ederler.
İnanıp iman getir tavır takın kötüye.
Önce iğneyi batır, ver kendine sancıyı.
Sonra çuvaldızı al birine batırmaya.
Hemen hissedeceksin etinde ki kancayı.
O acı yetecektir fikrini yatırmaya.
Temizle ki ruhunu kir edenlerden olma.
Boşuna yürek yakıp kor edenlerden olma.
Gün gelip göçeceğiz elbet fani dünyadan.
Rahmetle anılmayı kim istemez kul olup?
Nice zalimler geçmiş nice cani dünyadan.
Merhameti bilmeyip, tek bildiği zûl olup.
Işıksız pencereden zifiri bir geceye,
Bak ki gör azabını karanlığın içinde.
Dayanır mı yüreğin böyle büyük acıya.
Haddimizi bilmeli ölüm varsa ucunda.
Yatacağın o kabri dar edenlerden olma.
Boşuna yürek yakıp kor edenlerden olma.
Baki değil şu dünya, ana, baba yitirdik.
Adlarını anarken, saygıyla yad ederiz.
Bir devir gelip geçti, kabirlere yatırdık.
Minnet ve şükür ile ruhunu şad ederiz.
Ölümün yüzü soğuk, değil iman edene.
Hele bir de hoş seda, bırakılıp gidince.
Duamız onlarladır, rahmet olsun gidene.
Kalan çoluk çocuğu yaşasın muradınca.
Şu dünya hasletini sır edenlerden olma.
Boşuna yürek yakıp kor edenlerden olma.
Ünalan'ım dünyalık lokmada payımız var.
Huylu huydan vazgeçer eğer insansa biraz.
Ne mutlu ki bizlere içecek suyumuz var.
Mevlanın huzurunda madem hepimiz biriz.
Hoş edip yaşamayı gelin birlik olalım.
Hem yakıp, hem yıkıp da var mı kardeşim demek?
Muhammedin ( s.a.v )aşkına gelin dirlik bulalım.
El ele vermek zor mu, zor mu kardeşim demek?
Kul hakkını yiyeni yar edenlerden olma.
Boşuna yürek yakıp kor edenlerden olma.
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
