Tek Müsebbibi Bil Ki Sen Değilsin...





Metruk hecelerden örülesi bir lahit hele ki hüzün ise yüreğin harcı ve boydan boya serildiğim göğün maviden mintanı içimde esen y/el gibi devasa bir rahmeti tek nefeste içime çektiğim elbet bakiyesi ömrün nasıl ki hüzündür bütçe açığı hazan yüklü matemin de esintisinde bir ileri bir geri sürüklenen yüreğin ani çırpınışla sözcüklere v/edası…

 

 

 

 

Düşler, diyorum sevgili: düşler

Düşülmez bir aşkın ikircikli coğrafyasında asılı kaldım

Matemin örtüsüne sokuldum

Ne de olsa aşktı makberim

Ve ölüm kusan bakışlar

Havarisi yalnızlığın gökte saklı bir kuş gibi

Münferit acılarım, kaygılarım

 

İlahi d/okunuşun rüzgârına teslim olmuşluğum

Nasıl da yürek burkar

Bir disiplin ki bu hüzün

Defansı olmayan bir yemin gibi üstüme geçirdiğim

Hulasası acıların

Hünkârımdır rahmet yüklü bulutların

Birine dahi sokulmaktır tek emelim

Yokluğuma karışan isyan

Ve aralıksız tövbe ettiğim Rabbime…

 

Kayıtsız koşulsuz süründüğüm şu dehliz

Kimine göre mizacım alabildiğine pervasız…

Ah, sevgili duymalıydın sen bir de demediklerimi

Nasıl ki konduğum senin yüreğinde beni davet eden pervaz

İndim ve mabedim bir de irkildiğim

Sokulgan değil işte mizacım

Çünkü ben ölümüne sevdalı ve yaralıyım

Metruk bir hanede saklı berduş misali

Yola düşen seferisi sözcüklerin

Baş koyduğum kadar umuda baş edemediğim ne çok münafık

Elbet hakkından gelecektir Rabbim.

 

Kıyasıya verdiğim mücadele

Güç bela sevenlerden olmadım hem

Gücüme gitse de gülüp geçen

Hangi fasılsa bir düşten ibaretmiş yaşam

Sevdiğim kadar yüksünmediğim

Yandığım kadar yakardığım kadere

İnhisarında geçen zamanın tutuşan kabrinde

 

Semadan yere uzanan el gibi

Yerden yükselen yel gibi

Yâd edilesi mazinin hüzne verdiği selam gibi

Yarenim ki kalem

Yandığım kadar yakardığım felek

Bir mizansense yaşam

Bir de miadı dolmuşken azar azar

İçlendiğim kadar içerlediğim

Bir mevzuymuş ki sevmek

Yaşaran göğün yeşillenen doğanın

Eklem yerlerinde acılar biriken yazdığım binlerce şiirin

Tek müsebbibi bil ki sen değilsin

 

Endamlı bir ölüm dilerken

Evhamla severken

Efkârı yitik bir figandan kopup serildiğim

Şu melun mahzun bakışımla kopup da geldiğim

Dünümden de farkı yokken anımın ve yarınlarımın…

 


( Tek Müsebbibi Bil Ki Sen Değilsin... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 3.12.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu