Mevlana
Belh şehrinden gelen Horasan
eri,
Kur’an’ın bendesi, aşkın
neferi,
Resulün yoluna bitmez seferi…
Hicrette görürsün pir
Mevlana’yı!
Akarsu misali cömerttir hali,
Kusuru örtmede gece timsali,
Öfkeyi yutmada ölü emsali…
Bu duygu içinde sar Mevlana’yı!
Tevazuda toprağı andırıyor,
Hoşgörü gemisine bindiriyor,
Dürüstlük için mesaj
gönderiyor,
Göründüğü gibi gör Mevlana’yı!
Mesnevi şiiri cana şifadır,
Divan ve Mektubat ruha gıdadır,
Mecalis-i Seb’a gönle sefadır,
Fihi ma fihine sor Mevlana’yı!
Geçmek istiyorsan nur denizinden,
Kurtulmaksa murat nar denizinden,
Güllere vuslatsa har denizinden…
Semada bulursun er Mevlana’yı!
Basiret ehliyle hemhal olurken,
Tövbede bulursun kalbi vururken,
Kurtuluşa koşar imkân bulurken,
Gayretli görürsün yar
Mevlana’yı!