
KAZIM ÖZTÜRK
ÖZTÜRKÇE
e-mail: [email protected]
Muharrem; Haram kılınan, yasaklanan, saygı duyulan
anlamındadır. Savaşmanın haram kabul edildiği dört aydan biridir.
Kur’anı Kerimde, saldırıya uğrama durumu hariç,
savaşın haram olduğu aylardan birisi olduğu ve bu aya saygı gösterilmesi
gerektiği belirtilir.
Sevgili peygamberimiz, haram ayları; Zilkade,
Zilhicce, Muharrem ve Recep olarak açıklamıştır. “Fecr” suresinde üzerine yemin
edilen “Fecr”den maksadın, Muharrem ayı olduğu belirtilir. Aynı surede yine
üzerine yemin edilen on gecenin, Muharrem ayının ilk on gecesi olduğu
belirtilmiştir.
Hicri yılbaşı Müslümanlar için çok önemli bir gün! İslam
tarihinde takvim başlangıcıdır! Muharrem ayı’nın başı. Ayrıca Muharrem ayı,
“Kerbela hadisesi” ile de ünlü!
Hicret; terk etmek, ayrılmak, ilgisini kesmek anlamındadır.
Kişinin; herhangi bir şeyden bedenen, lisanen veya kalben ayrılıp uzaklaşması
demektir. Ancak, hicret denilince ilk bakışta; bir yerin terk edilerek başka
bir yere göç edilmesi olarak bilinir.
Genelde Müslüman olmayan bir ülkeden, Müslüman bir ülkeye
gitmeyi, özel olarak Hz. Peygamberin ve Mekkeli Müslümanların Medine’ye göçünü
ifade eder. Medine’ye göç eden Müslümanlara Muhacir, muhacirlere yardım eden
Medineli Müslümanlara da; Ensar unvanı verilmiştir.
Bir hadiste; “Muhacir (Hicret eden), Allah’ın yasakladığı
kötülük ve günahları terk eden kimsedir.” Denilmekte, bir başka hadiste ise;
Hicret “kötü şeyleri terk etmek” anlamındadır.
Hicret; kötü şeyleri terk etmek, Allah uğrunda başka bir yere göç etmek,
Allah’ın yasakladığı kötülük ve günahları terk etmek, kötü şeylerden uzak
durmak gibi anlama da gelmektedir.
Mutasavvıflar, hicret kavramını hem; “haramları terk edip, kötülüklerden
uzaklaşmak” hem de; “nefsi terbiye etmek maksadıyla yolculuğa çıkmak” veya
“kalben ve zihnen halkı terk etmek” anlamında kullanmışlardır.
Kur’an-ı Kerim, Hz. Peygamberden önceki dönemlerde de
peygamberlerin ve onlara inanan insanların, kâfirlerce hicret etmeye
zorlandıklarından ve bunların, inançları uğrunda yurtlarını bırakıp, başka
yerlere gittiklerini anlatır. Hz. İbrahim, kavminin kendisini ateşte yakma
girişiminin ardından; “Doğrusu ben, Rabbimin emrettiği yere hicret ediyorum”
demiş ve önce Filistin, ardından Mısır’a göç edip, daha sonra da Ken’an
diyarına yerleşmiştir.
Hz. İbrahim ile beraber Filistin’e kadar bu hicrete katılan Hz. Lut,
peygamberlik görevini yaparken kâfirlerin azgınlık ve ahlaksızlıkları
karşısında Cenabı Hak’tan aldığı emirle bir gece vakti inananlarla birlikte
yurdundan çıkmış, arkasına dönüp bakmadan, gitmesi istenilen yere gitmişti.
Hz. Şuayp peygambere kavminin ileri gelen kibirlileri; “Ey
Şuayp! Kesinlikle seni ve seninle beraber iman edenleri memleketimizden
çıkartacağız, yahut dinimize döneceksiniz” demişler, onu ve müminleri hicrete
zorlamışlardı.
Hz. Musa, Allah’ın emriyle geceleyin Mısır’dan yola çıkardığı
İsrail oğullarını göç ettirmeyi başarmış, peşlerine düşen Firavun ve ordusu
ise, denizde boğulmuştu.
Hicret, bütün peygamberlerin hayatında vardır. Tarihte; “Nuh, Âd
ve Semud kavimlerinin kâfir olanlarının; “elbette sizi yurdumuzdan çıkaracağız
ya da mutlaka dinimize döneceksiniz”dedikleri kayıtlıdır.
Hz. Peygamber ve kendisine inananlar da, daha önceki
peygamberler ve ümmetlerinin âkıbetine uğramışlardır. Mekke Müşrikleri,
sevgililer sevgilisi Hz. Peygamber’e karşı İslamiyet’i tebliğ etmeye başladığı
andan itibaren olumsuz bir tavır takınmışlardır.
Bu tavır, sadece İslam’ı reddetmekten ibaret kalmadı.
Sevgililer sevgilisi; alay edildi, ona inananlara baskı
uygulandı ve bu baskılar, İslamiyet’in Mekke’de yayılmaya başlaması üzerine
eziyet ve işkenceye dönüştü. Ammar bin Yasir’in babası Yasir ve annesi Sümeyye
işkenceyle öldürüldü.
Hicret; geçmişte kalan bir şey değil, hala insanlık tarihini
etkilemeye devam eden bir olay olarak özel bir zaman diliminin oluşmasına yol
açmaktadır.
Hicretle
fethi aynı kategoride ele almak gerekir. Gönlümüzü, yaratılış planına
ayarlamak, ilahi çizgiden ayrılmamak için çaba sarf etmektir. Hicretin olduğu
yerde fetih vardır. Aslında hayat;
hicret ve fetihten ibarettir. Bu yüzden; “Allah yolunda cihat” emredilmiştir.
Fetih;
“La”dan, “illa” gerçeğine ulaşmaktır. Fetih, tüm peygamberleri ve gönül
dostlarını iyi anlamak, onları sevmenin canlı örneğidir. Deruni aleme
dalmayanlar, fethi işgal sanır.
Hicretimiz kime? Hizmetimiz kime? Nereye doğru koşuyoruz?
Hayatımızı ne ile nasıl ve ne şekilde sürdürüyoruz? Ölüm gelmeden hayatımızın,
meşguliyet gelmeden boş vaktimizin, fakirlik gelmeden zenginliğimizin, hastalık
gelmeden sağlığımızın, yaşlılık gelmeden gençliğimizin kıymetini biliyor muyuz?
Şu an hayattayız! Ya bir salise sonra? Evet bir salise
sonrasına garantimiz var mı? Kimin elinde belge var; "Sen 90-100... yaşına
kadar yaşayacaksın" diye? Kim; "Ben sakat olmam, özürlü hale gelmem,
hep sağlıklı olacağım ve sağlıklı kalacağım" diyebilir?
Sonra hangi birimiz; "Bu kazanç benim, ben alnımın
teriyle, bilgimle kazandım. o halde başkalarını buna ortak etmem. Fakirmiş,
yoksulmuş, mağdurmuş, gözü yaşlıymış, yardıma ihtiyacı varmış, evini-yuvasını
terk etmek zorunda kalmış... beni ilgilendirmez" deme lüksünü
gösterebilir?
Sen, ben, o, hepimiz aynı gemide değil miyiz? Gemi su alırsa
hepimiz batar mıyız? Belki üçüncü, ikinci kattakiler biraz geç batar ama
mutlaka batar! O halde gemiyi delmeye, gemide yara açmaya hakkımız var mı?
Gemiyi delmeye çalışanlara karşı kimse sesini çıkarmasın mı? Çıkarmayacak mı?
Hikmete çıkan yollar,
kutlu alamet,
Çağlar üstü mutluluk, özgünlük hicret,
Zulmeti yakan eller, sonsuz selamet,
Bitmeyen mücadele, düzgünlük hicret!
Medeniyete bakış, bitmez
tebessüm,
Cehaletleri yıkış, mutlu bir mevsim,
Pınarlardaki akış, cennetten tesnim,
Şirklere müdahale, dizginlik hicret!
Vefakârca kalmaktır,
Rabbin sözünde,
Hak yolunda ölmektir, Kur’an izinde,
Dünyalıktan olmaktır, sevgi özünde,
Aklın zirve makamı, sezginlik hicret!
Hak yolunu terk etmek,
esaret verir,
Vuslatlara gark etmek, cesaret verir,
Kalbi şirke berk etmek, metanet verir,
Kirlerden damla damla, süzgünlük hicret!
Arz-u semanın aşkı,
nurudur bu fer,
Haktan gelen armağan, sunulan sefer,
Davayı omuzlayan, kahraman nefer,
Sürakalara bir ders, bozgunluk hicret!
Kalpleri kinle dolu,
müşrik güruhun,
Hüda’nın hediyesi, bitmez sürurun,
Medeniyet yolunu, açan o nurun,
Karanlıkta kalana, bezginlik hicret!