"Biz eskiden" Deyince yüreğimiz acıyor.
Şimdi ne oldu bize, bu hale nasıl geldik.
Artık güller yerinde ayrık otu açıyor.
Şimdi ne oldu bize, ne yaşarken, ne olduk?
Küçükleri gözetir, büyükleri sayardık.
Olan biten her şeyi medyasız da duyardık.
Birlik beraberlikte hepimiz bir ayardık.
Şimdi bir bardak suda ne demeye boğulduk?
Hani o beraberce yaptığımız düğünler?
Nerede hep beraber, yediğimiz öğünler?
İki lafın belini kırdığımız o günler.
Şimdi ne oldu bize, muhabbetten çekildik?
Ne WhatsApp'ı bilirdik, ne facebook ne instagram,
Twitlerle üzülüp yaşanılmazdı dram,
Telgraf ve mektupla anlatılırdı meram,
Şimdi ne oldu bize telefona takıldık.
Çocuklar sokaklarda, neşe içinde koşar.
Bir dilim yağlı ekmek ile gün boyu yaşar.
Ne tereyağ sorardı, ne kaymak ne de kaşar.
Şimdi ne oldu bize, internete çakıldık?
Telli arabalarla gün boyu yarışırdık.
Dargınlıklar sürmezdi, çabucak sarışırdık.
Parmak ile küserdik, parmakla barışırdık.
Şimdi ne oldu bize, iki sözle yıkıldık?
Genelde evlerimiz, bir oda, bir sofaydı.
Hazır mutfak ne gezer, malzemeler rafaydı.
Küçücük balkon varsa, anlatılmaz sefaydı.
Şimdi ne oldu bize, gökdelenle dikildik?
Allah Allah deyince askerimiz coşardı.
Tüm dünya gücümüze imrenirdi, şaşardı.
Vatan borcu deyince yüreğimiz coşardı.
Şimdi ne oldu bize, askerlikten sıkıldık.
Öğretmensek tatlı bir sertlikle övünürdük.
Din, dil ayırt etmeden, Türklükle övünürdük.
Atalardan şanımız, mertlikle övünürdük.
Şimdi ne oldu bize, iplik gibi söküldük.
İnsanlar birbirine sevgiyle yanaşırdı.
Siyasiler Tv'de, birlikte konuşurdu.
Birinin canı yansa, mateme dönüşürdü.
Şimdi ne oldu bize, ya yaktık, ya yakıldık.
Kul Fikret'e bak hele; maziyi mi özlersin?
Memleket hallerine sızım sızım sızlarsın.
Elinden bir şey gelmez film misali izlersin.
Şimdi ne oldu bize, yaprak gibi döküldük.
Mehmet Fikret ÜNALAN(Kul Fikret)
18 Aralık 2022 Saat 22.18
Güzelçamlı/Kuşadası
