Bazı
sözlerin anlamı çok derindir. Anlamak için yaşamak gerekir. Insanların omzunda
çok yük var. ve bu yükü nasıl üstlerinden atacağını bilmiyorlar.doğal olarak.
kimisi aşka küsmüş, kimisi hayata ama bir çoğu kendine küs ki bence en acı olan
da bu. Kendini sevmiyor ve eksiklik
olarak gördüğü aslında onu özel kılan yanlarını başkasında arıyor buluyor böyle
birine zaman geçiyor ve diyor ki bu aşk
ama aslında kendi kafasında kurduğu sadece anlık olarak değerlendirdiği bir kaç
harekete yüklediği fazla anlam. Zaman geçiyor o beni sevmemiş diyor aslında
kafasında kurmuş olduğu insanı gerçekteki kişiliğiyle uyuşmadığını görüyor geç
olsa da. Bitti dedikten sonra tamamen bittiyse şanslıymış çünkü bazen
verdiğimiz kararların sonuçları ağır olabiliyor. Zamanla geçmiyor hepsi
maalesef geçmiyor. Bazılarının hayatından 1 saat gidiyor bazılarının 1 yıl ama
en kötüsü bazılarının tüm hayatı. Sevdiğini söylerken arkasında durmalı insan
iki gülmeyle üç bakışmayla sevmemeli
zaten sevmek değil de adına aşk denmemeli. Yolun ne zaman biteceğini
bilemeyiz.ama bitecekse de güzel bitmesi için çabalayacağız. Çabalamalıyız.
Karamsarlıktan çok kendi korkularımızdır bizi çıktığımız yoldan döndüren
yüzleşmekten korkarız çünkü. Dili olan herkes
konuşabilir. Konuşan herkes de kendini ifade edebilir. Ifde edebilmek zaten
özgürlük demektir. Nedense kadınlar ellerinde olan bu özgürlüğü iki sevileceğim
diye görünüşte erkek olan içten adam bile denmeyecek insanların avuçlarının içine bırakıyor.