Kırılan ilk kalp değildi bu, aşka hasret
Gönlün dili der, etme ,ihanet
Mazlumun bakardı gözleri içten
Bu terkediliş, hadsizlikten
Nefes aldıkça batarken göğsüme hançer
Sen benim yüzümdeki tebessümü, boş ver
Kamburluğum, çektiğim ruhani acının eseri
Kimse vazgeçiremez, bu denli çarpan yüreği
Gözyaşlarım bile haksız haksız dökülür
İçimde bir çığlık, her geçen gün büyür
Acı ıslatırken kalbimi her gün
Seni gittiğin o gün, ben zaten öldüm
Boğabilir mi insan kendini acısıyla
Zaman dursa ve öylece kalsa
Hesap vermeden, başka acı eklenmeden
Başkasına acı vermeden,
Sevemiyorsa, sevilmeden
Bugün çatlayan taş misali sabırsızım
Sen yoksun ve ben ilk kez onursuzum
Ağlıyorum sokak sokak çığlığım içime hapis
Kollarımda derman yok bende de kalmadı nefis
Ölüme günler kala bitti mi bu bahis
Şimdi gidiyorum beni bilenler ve bilmeyen meclis
Ben, bir de senin en sevdiğin çiçek; nergis
(
Nergis başlıklı yazı
İhanet tarafından
4.04.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
