Pes etmedim yine de; endişemi gizleyip
Yüreğimi kemiren korkuları tuşladım
İlâhî kılavuzun izlerini izleyip
Kalan son mürekkeple şiiri rötuşladım
Düşünceler içinde çareleri turlayıp
Tevekkül silahını evde herkese verdim
En derin saygılarla ilhamı uğurlayıp
Harabe evimizi bir kaleye çevirdim
Haklı serzenişine aldırmadan hanımın
Sebebiyle anlattım yaklaşan tehlikeyi
Hiç faydası olmadı "tamam cicim, canım"ın
"Öğren!" Dedi kızarak tedbir denen ilkeyi
Dönüp dolaşıp mevzu çoraba takılınca
Girip yorgan altına yatağıma saklandım
Hanım o öfke ile çare sandı aklınca
Şiirden men edildim, yazmaktan yasaklandım
Ardımda hoş bir sadâ bırakmak iken gayem
Yazık ki son arzum da gereksiz görülmüştü
Mutlu final beklerken hazin hayat hikâyem
Tebessümle arama duvarlar örülmüştü
Nasihat bitmişti ki, sarsıldı sesten her yer
Hapşıran oğlum idi tam üç kere, peşpeşe
Biz kapıdan beklerken bacadan girmiş meğer
Yine golü yemiştik; hem doksandan ters köşe
Tam da yeni senenin teşrifi öncesinde
Ardında ordusuyla odama daldı hayın
Oğlumun kanı vardı virüslü pençesinde
Destur dahi almadan zehrini saldı hayın
Önce boğazda ağrı, sonra nezle başladı
Zencefil, tarçın, balı limon ile em ettim
Ateşim yükselirken öksürük de başladı
Yedi günün içinde kalan ömrü tükettim
Hikâye çok uzun da ardımda zebaniler
Sokup dar dehlizlere; "durma!" diyor, "ilerle!"
Ey Site Sakinleri, vefa bilen faniler
Selam olsun sizlere; kabirden sevgilerle
