Adını Arayan Şiirler -7
Uyan…
Uyanmak hatırlamaktır;
Hani dün gözlerime bakmıştın ya uzun uzun
Ellerimi tutmuştun ya hani…
Uyan…
Uyanmak bahardır;
Hani dalda yapraktık ya yeşil yeşil
Kırlarda açan çiçeklerdik ya hani…
Uyan…
Uyanmak rüzgârdır;
Hani dün denizden kopup yüzümü okşamıştın ya serin serin
Yosun kokusuyla sarılıp sarılıp
Tuzlu bir deniz gibi dudaklarımı öpmüştün ya hani…
Uyan…
Uyanmak yaşamaktır;
Hani dün ölüm döşeğimdeydim de bana hayatımı bağışlamıştın
Solan bir çiçektim de toprağıma yağmur olmuştun hani…
Uyan…
Uyanmak aşktır;
Hani dün canından daha çok seviyordun ya beni
Hani ben canımdan daha çok seviyordum ya seni
İki can bir aşk ediyordu ya hani…
Uyan…
Uyanmak kavuşmaktır;
Birbirimize sunulmuş birer armağandık hani
Kalbimizi açmıştık aşkın sofrasına boylu boyunca
“Sevgimiz yeter de artar bize” demiştik hani…
Uyan…
Uyanmak hatırlamaktır;
Hani birbirini hep sevecek olan aşk dolu bir düştük
Tadı dudağımızda kalan bir gülüştük… Öpüştük hani…
Gözyaşlarımla yıkıyorum
Yanan dudaklarımla öpüyorum üşüyen gözlerini
Uyan…
28 Aralık 2022
(
Adını Arayan Şiirler -7 başlıklı yazı
Savaş tarafından
4.01.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
