Elimde tencerem, kapağında aş,
Kaşık tabak koyacağım masam yok.
Ne taşınmaz mülküm, tek kuru maaş,
Sandukamda çekmece yok, kasam yok.
 
Katı, yatı varmış dünya onun da!
Götüren var mıdır bilmez yanında,
Aynı yere varacağız sonunda,
Be sebepten elemim yok, tasam yok.
 
Bu türlerden anam olsa kaçarım,
Belki sürünürüm, belki uçarım,
Ne kapı çalarım, ne de açarım,
Dermanım yok, yollarım yok asam yok.
 
Geldim gidiyorum neyime gerek?
Bir pişmanlık için sine döverek,
Basmakalıp söylemlerle söverek,
Kuralım yok kaidem yok, yasam yok...

Ayser Özbakır