1
Düşlerimden as beni ve de dişlediğim
zincirlerimden yana savur beni rüzgâra.
Aşkın imbatı bu şiir
Şiirin gizinde saklıyım
Matemin hulasası
Gelmiş geçmiş en yorgun savaşçıyım
İz bilmem yol bilmem
El yordamı ile alabildiğine sevdim
yaşadım ben
İklimlerin nazarında solduğum
Aşkın hazanında soluduğum
Gün mizaçlı bir ömür ise dillenen
Soya çekim belki de bu hüzün ve gizem
Babamdan yadigâr acılarım
Öğretilerin tebaası yalnızlığın
hicazı
Aşka öykünen bir kulum
Kuldan öte babamdan mirastır kulağıma
küpe yaptığım
Her yaş bir sağanağa denk gelir
Her akan yaştır yorgunluğun alın teri
Sevmekten yorulur mu peki insan?
Ya, sevilmediği malum değil mi?
İçtikçe sevgiyi yeşeren gök kubbe
Deştikçe yüreği bazen yüreği sokulan
yerin dibine
Manidar bir şarkıdaki gizemi ve aşkı
çeken içine
Hoyrat rüzgâr ve pişekar yüreğin
izinde
Ölümsüz bildiğimden ötesi ölümcül bir
rüya
Beşerin hicreti saklı evrenin
dokusunda
Kokusu aşkın badireler atlatan
Yılgın ve yaşlı bir günde seken hece
hece
Mimarı müzmin gecenin
Günü dahi kasvete boğan bir ikram
Meali olmayan duygulara anlam
yükleyen
Çıtası da yükseldikçe sevginin
Beti benzi atan sancılı bir veda
Kendine âşık her eda
Aşk asla da değil yolgeçen hanı
Özgün bir yürektir elbet aşkın neferi
Bazen bir isyan bazen bir rüya
Tasnif edilmiş duygulardan örülü bir
hırka
Kepenkleri mademki indi yüreğin
ansızın
Sızısıdır babadan miras acıların
Acıdığı açtığı en derin yara
Hicran girift bir beste
Aşksa yorgun yalandan bıkkın
Yol yorgunu bir geceyi deşen elleri
hüzün denen mihrakın
Gölgesinde yeşeren duygulardan örülü
nazı niyazı
Dinmez de yaşamın