Yaşamaya Dair
YAŞAMAYA DAİR
Yaşama dair umutlar vardı, bir zamanlar bende,
Sevdiğimi alıp götürmek vardı memleketimize,
Yaşamak ne çare ki, benden bir hata gördüğünde,
Yaşama dair umutlar vardı, bir zamanlar bende...
Hani yaşamak ağır bastığında ölmek istersin ya,
Bir kedi gibi can çekişirken haykırırsın ya insana,
yaşamak bazen ağır bastığında direnirsin ya,
Bir güvercinin yaşam için çırpınışı gibi mesela...
Yaşamak bazen en sıkıcı konumuz olur ya hayata karşı
Bazen de düşünürüz bunca sevdiklerimiz var diye
Bazen düşünürüz bunca nefret edenimiz var diye
Bazen düşünürüz bizim için hangileri değerli diye...
Yaşama dair umutlar vardı, bir zamanlar bende,
Hani gülüp oynarız ya çocuklarımızla,
Bazen de kızarız onlara dikkatli ol canın acır diye.
Ama çocuktur ne çare, anlayabile hayatın acımasızlığını,
Hayatı öğretemediysek çocuklarımıza ne çare ki,
Bütün dertleri üzerine atarsak ne çare ki
Yaşama dair umutlar vardı, bir zamanlar bende...
Bir kuşun gölgesini hissederiz ya bazen mutluluktan
Bazen bir yıldızın kaydığını uydururuz aşıklar gibi
Bazen bir umut ararız hiç olmayacak bir işte, aşkta,
Yıllarca sororız kendimize geçmişte neler yaşadık diye,
Yıllarca ararız gelecek ne zaman gelecek diye
Yıllardır özleriz sevdiklerimiz ne zaman dönecek diye,
Bazen kış mevsimine kızarız neden bu kadar soğuk diye,
Bazen de yaza kızarız neden bu kadar sıcak diye,
Bazen sonbahara kızarız aşkların bittiği mevsim diye,
Bazen ilk baharı bekleriz umutlarımız yeşersin diye...
Yaşama dair umutlar vardı, bir zamanlar bende,
Bir umut aşığıydım her zaman her kötü de iyi olurdum
Her iyi de daha iyi olmak isterdim, hayat bu derdim
Hayat bu dedikçe hayattan solmaya başlardım bir yerde
Bazen bir tren de yolculuk yapardım hayat yolunda
Bazen en kötü bildiğim dert ortağım olurdu bana
Bazen en iyi bildiğim aldatırdı beni hayat yolunda
Yaşama dair umutlar vardı, bir zamanlar bende...
Bazen hapisteymişim gibi olurdum karanlıklarda
Yaş krokimi çizerdim usulca, her şey olacak gibiydi,
Yarın ne yaptığımı dün bilirdim bazen bazen de tersiydi
Bugün ne yaptığımı dün bilirdim hayatta
Krokimi ezberlemiştim hayat yolunda belki yarınlarda,
Biliyorum umut olmayacağını, seçerdim oyuncu kadromu,
Yaşım elliymiş gibi hapiste hayat yoktu ,
Yaşamak nedir biliyordum ama umut yoktu,
Hayatta zorluklar vardı ama göremiyordum
Yaşama dair umutlar vardı, bir zamanlar bende,
Zorluk bazen kolaylıktı benim için belki de
Ama usulca karanlıkların adamıydım ben ve umut,
Unutturuyordu hayat bana bu gerçeği,
Yaşama dair umutlar vardı, bir zamanlar bende...
Ali Esat TAŞ
(16.01.2009)
(
Yaşamaya Dair başlıklı yazı
ali-esat-tas tarafından
10.04.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.