Nazim  Beyatli`nin laf ve lakirti otlaklayan siir talebesi

Necip onun yaninda ayni okulda gidip gelen fisiltilarin gizli baskan kolu

Hem önünden hem arkasindan yazi tahtasinin ortaligini toza dumana katan

Parmaklari renksiz tebesir tozuyla,

Müstakbel celileye…

Taaa üsküpten yola cikarak galataya suadiyeye emirgana camlicaya

O tepeden bu tepeye istanbul kazan, sessiz gemiler ve vapurlar  kepce..

Dikenli bir tel gibi kokulu elbiseleri hic giyilmemis sahipsiz rüzgarlara asarak

Seni bu eve ben de nazimsam  baba yapmayacagim yakasi yirtikligin

Necip makarasindaki matraga

Acik ara farkla bozgun saran dedikoculuga dil uzatip dirsek koydugu

Celile

Celile

Celileeeee, hayatini beyatli ugruna olmadik kizaklara cekip kaydirarak

Bilinmezin üfledigi firtinalara fora yana yana kül olan ressam celile…

Rengine kandigi oglunun ögretmeniyle,

Yarali ve yangin türküler henüz dogmamisken nesedin bozlak sazindan

Gidip döndügü paristen sonra hapisteki oglu icin yakarir yalvarir

Dili damagi yemeden icmeden kesilir

Saga sapar solda kaybolur, istanbul kazan…

Ne bir kol ne bir mendil bütün sessiz gemiler hurda viran kelepirde mahvolur

Anlamini yitirir divit de kalem de saray burnu da karagümrük köprüsü de

Dilsiz suskun sinik

Inzivaya siginir

Kahrolur

Kör olur ken celile…

Hic orali degile rindlerin ölmünü yazar ve yatar yahya kemal beyatli

Vekil forsuna, devlet maasli fiyakasina zerre kadar toz kondurmayarak

Bilmez tanimazdan gelir oralarda bir yerden poyup savustugu

Izde takipte iz pesi güden Fazil necip hafiye

Nazim hikmetin annesi celileyle hingilim hovardaliik mevzu bahsincesi

Filmin ve fiyakanin sonunu

Kitaplar arasinda solmus kurumus süsenlere birakan

Seyfi Karaca……..Mart / 23