Kale

Kalenin burcu taşlık,

Başımda kalpak başlık

Zaman geçti aradan

Bitti mi arkadaşlık?

 

Kalenin önü bostan,

Bostan değil gülistan,

Yâri alıp gittiler,

Yıkılsın Firengistan.[1]

 

Kaleden iniş m’olur,

Ağlarken gülüş m’olur,

Veda dahi etmeden

Yok yere gidiş m’olur?

 

Bostan ektim manadan,

Yar görünmez aynadan,

Hasretlik çekilmiyor,

Su doldur gel kurnadan.


Sular akar kayadan,

Kaynağı hep deryadan,

Vatan için öldüler,

Sesler geldi tapyadan.


Mektup yazdım karadan,

Dağlar kalksa aradan,

Şu hasretlik bir bitse,

Kavuştursa yaradan.


Ermenek kömürdendir,

Sevdamız gönüldendir,

İl olmak ister gönül,

Çözülmez düğümdendir.


Özbekoğlu mani dedi,

Yar uzakta hani dedi,

Yürümekle gidilmez,

Uçmak zordur yani dedi.

 

23.04.2021 Yukarı Çağlar-Ermenek

Durmuş Ali Özbek


[1] Firengistan: Batı, Avrupa.

[ Hikâyesi: “Yâri alıp gittiler” kısa hikâyesi ise Karamanoğulları’nın Ermenek’te son bulma olayından sonra Ermenek’ten Osmanlının batıda fetihle elde ettiği topraklar üzerine götürülmüş insanlar içinde giden kızlar da mevcut olup Ermenek-Yukarı Çağlar Köyünde derlediğim destan sözlerinden etkilenme üzerine yazılmıştır.]

( Kale başlıklı yazı Dalim tarafından 20.03.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.