Online Üye
Online Ziyaretçi
Duydum öfke ile çamur atmışsın
Toprağım! Boş yere atma pehlivan
Esriyen sözlere hile katmışsın
Dürüst ol yalana yatma
pehlivan
Nice abdal geldi geçti bu yoldan
Çektiler kemiksiz gürleyen dilden
İnsanız kul olan bilmezse halden
Gereksiz konuşup batma pehlivan
Kimisi bedbindir hayatı yozdur
Güneşi görmemiş dört mevsim güzdür
El yumruğu bilmez eli balyozdur
Bilmedik yerlere çatma pehlivan
Karanlığa ait değil sabahlar
Bu yüzden ayyuka çıkar eyvahlar
Zulmün karşısında yıkılır şahlar
Haraza besleyip gütme pehlivan
Şiirlerin olsun sözünden düşen
Söz ile hünerdir dağları aşan
Söyle bana şimdi nedir bu pişen
Boş yere dostunu satma pehlivan
Bu meydan kimleri tarumar etti
Kimisi ardına bakmadan gitti
Meydandan kaçması asıl niyetti
Bu yüzden boşuna ötme pehlivan
Bazısında çoktur hadsiz arıza
Nedense göstermez hakkına rıza
Heceye serbeste bazen aruza
Bilmedik yerlere itme pehlivan
Adım Âdem kulluk etmedim kula
İsterim ki herkes huzuru bula
Zaten tüm şiirler şaire sıla
Yakışmaz şahsına etme pehlivan
Âdem Efiloğlu