Taşımak zor imiş dünya
yükünü,
Geçmesi zor imiş hem
de bükünü,
Yolması zor imiş diken
kökünü,
Affına muhtacım, medet
Allah’ım.
Gözyaşım tükendi
durmaz ağlarım,
Aşkın ateşinde yürek
dağlarım,
Dua dua adın ile
çağlarım,
Affına muhtacım, medet
Allah’ım.
Yaralı şu kalbim,
hicranla dolu,
Affına muhtacım, medet
Allah'ım,
Taşlı dikenliymiş
dünyanın yolu,
Affına muhtacım, medet
Allah’ım.
Bitkin halim ile sana
yöneldim,
Affına muhtacım, medet
Allah’ım.
Rükû edip kıyam ile
dineldim,
Affına muhtacım, medet
Allah’ım.
Adını andıkça nefis
yakarım,
Huzuruna geldim boyun
bükerim,
Kulluk görevimle
dizler çökerim,
Affına muhtacım, medet
Allah’ım.
Özbekoğlu bende
dergaha geldim,
Şükreylemek için
dergâha geldim,
Affına muhtacım, medet
Allah’ım.
Karanlık ruhumu
nurunla deldim,
Affına muhtacım, medet
Allah’ım.
07.03.2025 Ankara
Durmuş Ali ÖZBEK
Kültür Bakanlığı Halk
Şairi
Yazarın
Önceki Yazısı