Duydum öfke ile çamur atmışsın

Toprağım! Boş yere atma pehlivan

Esriyen sözlere hile katmışsın

Dürüst ol yalana yatma pehlivan   

 

Nice abdal geldi  geçti bu yoldan

Çektiler kemiksiz gürleyen dilden

İnsanız kul olan bilmezse halden

Gereksiz konuşup batma pehlivan

 

Kimisi bedbindir hayatı yozdur

Güneşi görmemiş dört mevsim güzdür

El yumruğu bilmez eli balyozdur

Bilmedik yerlere çatma pehlivan

 

Karanlığa ait değil sabahlar

Bu yüzden ayyuka çıkar eyvahlar

Zulmün karşısında yıkılır şahlar

Haraza besleyip gütme pehlivan

 

Şiirlerin olsun sözünden düşen

Söz ile hünerdir dağları aşan

Söyle bana şimdi nedir bu pişen

Boş yere dostunu satma pehlivan

 

Bu meydan kimleri tarumar etti

Kimisi ardına bakmadan gitti

Meydandan kaçması asıl niyetti

Bu yüzden boşuna ötme pehlivan

 

Bazısında çoktur hadsiz arıza

Nedense göstermez hakkına rıza

Heceye serbeste bazen aruza

Bilmedik yerlere itme pehlivan

 

Adım Âdem kulluk etmedim kula

İsterim ki herkes huzuru bula

Zaten tüm şiirler şaire sıla

Yakışmaz şahsına etme pehlivan

 

Âdem Efiloğlu

( Pehlivan başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 20.03.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.