Ah Şehrinaz;

Nice dağları aştım aşkın için,

Denizlerle köpürdüm,

Irmaklarla çağladım,

Bitişe ramak kalan bir hezeyanın,

Gözelerinde heyecanla uyandım.

Tarihleri rehber tuttum aşkına,

Sevmekten uslanmadım,

Söylemekten utanmadım,

Eteklerinde duruldum.

Ve her defasında aşkının saatine kuruldum…

 

Ah Şehrinaz;

Ruhumu kabzeden bakışlarına,

Susmadan söylenir şarkılar.

Hz. İbrahim’in İsmail’i gelir aklıma,

Böylesi teslimiyetle adarım kendimi.

Süleymaniye’de bir sabah namazında,

Huzurla secdeye varır,

Kayseri Hunat camisinde bir tuğla koyarım duvarlara.

Yükü mutluluk olan kervanlarda,

Gözlerimi dünyaya bağışlarım,

Sadece seni görsün diye…

 

Ah Şehrinaz;

Cennetin Havva’yı gördüğü vakitlerdeyim,

Âdem ilk insan olmanın sefasını sürerken,

Yalnızlığında suret buluyordu aşk.

Adı Havva diye düşüyordu,

Yeni yeni ezberlediğimiz kelimelere.

Şeytan merak adı altında,

Bir elma üflüyordu Havva’nın kulağına,

Ve  her türlü vesvese böylece yapışıp kalıyordu insana.

Neden yasaktır diye soruyordu kırmızı elma.

Merakına yenilip Âdem ısırıyordu elmayı,

Ve ayakları çırılçıplak dünyaya basıyordu işte tam o anda.

Görüyorsun ya Şehrinaz aşkın rüzgârına kapılan,

İflah olmuyor…

 

Ah Şehrinaz;

Kandillerin aydınlattığı duvarlardan yansıyan alev olup,

Yanaklarında parıldıyorum.

Delilerin boyadığı gölgelerde,

Sek sek oynuyor ayaklarım.

Sonu mutlu biten bütün hikâyelerde

Nane kekik kokularını yayıyorum dünyaya.

Yıldızlar aşk ile düşüyorlar içtimaaya.

Sen gülünce, ayet ayet, kaderine tecelli ediyor hayat.

Hep dualarımıza kocaman bir umut düşüyor,

Ta Fizan’a koşuyor ayaklarım, İstanbul’dan

 

Ah Şehrinaz;

On gözlü köprünün üzerinden,

Mektuplar salıyorum Dicle’ye.

Bağdat’ın,

Halep’in

Ve  hatta Mezopotamya’nın,

Sınırları çizdiği her ülkede, 

Yüreğimde dönüşsüz reformların icrasını yazıyorum.

Buyursun duysun dünya…

 

Ah Şehrinaz;

Dudaklarım karanfil kokularında,

Öfkesine dizgin vuran biçare benliğim,

Henüz gasp edilmemiş çocuk yanımla,

Kendimin kâşifliğine soyundum. 

Ara sıra eski bir ağıdın sözcükleriyle,

Aşkını yazıyorum, mırıldanarak.

Bırakın beni,

İçimde  rahvan atlar dörtnala koşmadan,

Her anı sevinçlerle dolu,

Bir dünya bırakacağım sen gülünce…

 

Âdem Efiloğlu

26 Temmuz 2025

Saat:14.24


( Ah Şehrinaz başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 28.07.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu