“Yeminli seyir defteriydi
Aldırma diye seslendim gözlerine
Duymadın ”
Adını ihtilal koydum
Ansızın bırakıp gitmelerinin
Dudaklarını ezberlerken mısralarım
Hangi alfabenin terennümüdür bilmeden
Hafızama çivilediğim kıyı kenar
özlemlerin
Kafiyesiz mısralarla örülü şiirlerin
Kalebendi olurken duyumsamalarım
Biliyorum içinde kendimi de yakıyorum
Yirmi beş milyon arşın figanın
uzaklığındasın
Anlamını yitiriyor sensiz hayat
Yoksun bile diyemiyorum
Aklımı kemiren duygular
Jilet kesiği acılarında
Hep acabalara yükleniyor anlamlar
Yokluğun içinde varlığının kavgası
İçimi görsen
Ruhuna kelepçeli
Üzerine izdüşümü düşüyor gözlerinin
Adresi yanlış verilen muhasebelerde
Yokluğuna tekerrür eden
İnsan yaşadıkça
Ruhunun çivisini çakmalı dünyaya
Sadece sevdim diyebiliyorum
Ama
Ruhum paramparça
Âdem EFİLOĞLU