Mavinin içinde kýrmýzý gece,
Gökyüzü verilmiþ bu günde ateþe.
Sulara düþmüþ sarýmsý bir hece,
Ah dedikçe yer deðirtiþir dönence,
Issýzlýða düþen kara bir gölge,
Yýldýzlardan ne ister?
Yutar tek tek düþtükçe eline,

Asýlý kalan aðaçtaki gül oyalý yazma,
Tek kalmýþ efkar daðýtan buralarda,
Sebebine kurban giden
ne olur,,
Sakýn buralara yasaklý sevda yazma.
Kaç kurtul kurþunundan,
Sakýn ha þimdi teslim olma.

Basýlmýþ þehirler ,yýkýlmýþ köprüler,
Baþaklarýn rengi dönmüþ kömür karaya,
Galibiyetin dumanlarý savrulurken havaya ,
Reklerin yerleri deðiþmiþ, kaç
Sensin tek bilen yeþili maviyi hala.

Aman dileme yoktur kimsede iman,
Kara cübbelilerin adýdýr þeytan.
Kimdir? böyle keyfýnce yakýp yýkan,
Adaleti yutmuþ Ademi kandýran yýlan,
Sendin yalvarma baþýný önlerine koyan..
Ýçten içe çürüyüp sevdasýzlýða teslim olan

Ümit Seyhan